Chapter 2...

- Tego nikt nie rozumie, a najmniej moja żona. Myśli, że wielka miłość wyraża się w ten sposób, że człowiek zupełnie nie zadaje się z innymi kobietami. A tymczasem to bzdura. Nie ma chwili, by nie ciągnęło mnie do jakiejś obcej kobiety, ale gdy tylko ją posiądę, coś jakby potężna katapulta odrzuca mnie od niej na powrót do Kamili. Czasami mówię sobie, że za tymi innymi kobietami uganiam się wyłącznie dla tej katapulty, dla tego odrzucenia i cudownego lotu (pełnego czułości, pragnienia i pokory) do własnej żony, którą z każdą kolejną niewiernością kocham coraz to bardziej.

* 

- Bardzo by mnie interesowało, w jaki sposób pigment wywiera wpływ na duszę człowieka – rzekł Bertlef powątpiewająco.

- Tu nie chodzi o pigment. Blondynka, zwłaszcza sztuczna, mimo woli dopasowuje się do swych włosów. Chce być wierna swojemu kolorowi i robi z siebie kruchą istotkę, laleczkę z saskiej porcelany, domaga się czułości i przysług, galanterii i alimentów, sama nic nie umie sobie załatwić, na pozór jest szczytem subtelności, a w gruncie rzeczy chamką. Gdyby ciemne włosy weszły powszechnie w modę, żyłoby się na świecie o wiele lepiej. Byłaby to najpożyteczniejsza reforma społeczna, jaką kiedykolwiek przeprowadzono.

*

Wie pan, kto jest największymi mizoginami na świecie? Kobiety. Panowie, żaden mężczyzna, nawet pan Klima, w którego już dwie damy wmawiały, że zaszły przez niego w ciążę, nigdy nie czuł takiej nienawiści do kobiet, jaką czują do siebie one same. Jak się panom wydaje, po co one w ogóle starają się nas usidlić? Tylko po to, by zranić i poniżyć swe koleżanki. Bóg włożył kobietom w serca nienawiść do innych kobiet, bo chciał, żeby ludzkość się rozmnażała.