Bez tytułu


Autor: solei
30 marca 2004, 20:50

granica między tym co z siebie dać – by nadal było co dawać !

a tym czego dla siebie żądać – by nadal chciano nam dawać

zgubiłam się , nie wiem gdzie jej szukać

czuję się bezradna

[nie tylko ja – ktoś obok]

a to jedno z najgorszych uczuć – w bezradności można tylko miotać się, krzyczeć

[słucham krzyku – kogoś obok]

cholera [... i dosadniej]
evelio
02 kwietnia 2004
granica jest w Tobie, Twoje uczucia ja wyznaczaja...aby ja znalezc potrzebujesz ciszy, spokoju, wygon bezradnosc...uda sie!
bratnia_dusza
01 kwietnia 2004
tak...to nie przyjemne uczucie....ale to dzięki niemu uczymy się gdzie ta cienka granica ma swoje miejsce
Psycho
01 kwietnia 2004
a może usiądź, nie krzycz i zajmij się czym innym..? :) wyjście z labiryntu zawsze da się znaleźć, pod warunkiem, że nie dajesz ponosić się emocjom i nie wbiegasz za każdym razem do tego samego korytarza.. :) :*
bajan
31 marca 2004
a jakby tak nie zastanawiac sie, gdzie jest ranica...? bo i po co...?
Fanaberka
31 marca 2004
Świetna notka, solei. Znam ten krzyk i miotanie się...
Magrat
31 marca 2004
Bezradność jest frustrująca, też tego nie znoszę (ale kto lubi...)
naamah
30 marca 2004
:(
tulipanekgda
30 marca 2004
dosadnie to i ja ost mowie:)
NiN
30 marca 2004
przekleństwo dawcy, przekleństwo biorcy, dla mnie betonowy słup przy 300 na godzine. ech, nie mieć potrzeb...
niemożliwe
30 marca 2004
znam to , zadaje sobie podobne pytania i nie znajduje odpowiedzi..tylko ze ja zgubilam sie singlowo

Dodaj komentarz